ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ

 

Ἀδειάζοντας τὴν κούπα, ἒβλεπαν τὰ ἀποτελέσματα τὴν ἀνεξέλεγκτης πόσης!  

εικόνα © LaurieAnnie

 

     Το φυσικό περιβάλλον της Βορείου Ελλάδος ευνοούσε ιδιαίτερα την ύπαρξη και την καλλιέργεια της αμπέλου.

     Το Παγγαίον Ορος μπορεί να ήταν διάσημο στην αρχαιότητα για τα ορυχεία χρυσού και αργύρου, πολύτιμος όμως ήταν και ο οίνος του, αφού παράλληλα ήταν μεγάλο κέντρο της διονυσιακής λατρείας. Γιατί εδώ ανατράφηκε, σύμφωνα με τον μύθο, ο θεός Διόνυσος και με κρασί τού τόπου μέθυσε τα σαρκοβόρα άλογα τού βασιλιά Λυκούργου. Αλλά και ο Οδυσσέας με το μαύρο γλυκό κρασί της Μαρώνειας στη Ροδόπη, τον περίφημο ισμαρικό οίνο, ξεγέλασε τον κύκλωπα Πολύφημο για να γλιτώσουν αυτός και οι σύντροφοί του από τη μανία του.

Ἡ Ἀπολλωνία τοῦ Πόντου – Σωζόπολη!

 

Εἶναι πλούσια καὶ ἑλληνικὴ, ἡ ἱστορία τῆς Ἀπολλωνίας τοῦ Πόντου.

    Ἀνασκαφὲς στὸ μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἔφεραν στὸ φῶς τμῆμα τῆς ἀρχαίας νεκροπόλεως τῆς Ἀπολλωνίας,  μαθαίνουμε ἀπὸ τὸ FOCUS News Agency. Τὶς ταφὲς κάλυπταν ἐκκλησιαστικὰ κτήρια καὶ τὰ περισσότερα εὐρήματα βρέθηκαν κάτω ἀπὸ τὸ βόρειο τμῆμα τοῦ νάρθηκα μίας τρίκλιτης βασιλικῆς. Τὰ ἐκκλησιαστικὰ κτίσματα ποὺ βρίσκονται στὸν χῶρο τῆς ἀρχαίας νεκροπόλεως χρονολογοῦνται ἀπὸ τὸν 6ο αἰ.

Ὁ βιολιστὴς τῶν Ἀβδήρων…

 

Στα αρχαία Άβδηρα έπαιζαν βιολί! 

     Η Θράκη είναι μουσικομάνα. Γέννησε πλήθος μουσικών, αλλά και μουσικών οργάνων. Η απαρίθμησή τους και μόνον θα αποτελούσε την ύλη ενός ολόκληρου βιβλίου. Ένα απ’ αυτά τα μουσικά όργανα – που, όμως, λένε πως δεν ήταν γνωστό στην αρχαία Ελλάδα – είναι και το βιολί – το οποίο τότε δεν το έλεγαν φυσικά έτσι. 

     Απόδειξη περί τούτου είναι η ύπαρξις ενός αρχαίου πήλινου ειδωλίου (περίπου 3ος αι. π.Χ.) που ευρέθη στα Άβδηρα, και εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Καβάλλας (αρ. ευρ. Ε 193). Είναι καμωμένο από ροδοκάστανο πηλό, και σε μερικά σημεία του ήταν ζωγραφισμένο με λευκό και κυανό χρώμα. Το εύρημα ευρέθη σε τάφο, μαζί με άλλα τέσσερα ειδώλια Ερωτιδέων. Στο πίσω μέρος του φέρει οπή, κάτι που σημαίνει ότι μάλλον το κρεμούσαν από εκεί, και ο πτερωτός θεός-μουσικός έδειχνε πράγματι πως πετά. Απ’ το (συγκολλημένο) ειδώλιο λείπουν τα πτερά, η κεφαλή, τμήμα του δεξιού χεριού και τμήμα του δεξιού ποδιού, αλλά σώθηκε αυτό που έπρεπε να σωθεί. 

Στὸν ἀρχαιολογικὸ χῶρο τῆς Στρύμης…

 

 

     Πορεύεσαι ἀνάμεσα στὰ σταροχώραφα καὶ ἔχοντας κατάντικρυ στὸ Νοτιὰ σταθερὸ σημεῖο προσανατολισμοῦ τὴ βαρεία σιλουέτα τῆς Σαμοθράκης, γνώριμη φιγούρα ἀπ’ ὅλα τὰ Θρακικὰ παράλια τῆς Ἄσπρης θάλασσας.  Ἀνατολικά πάλι, ὁ ὄγκος τοῦ Ἴσμαρου ὑψώνεται γκρίζος καὶ κοντύτερα πρασινίζουν τὰ καλάμια ἀπὸ τὴ μικρὴ λίμνη τοῦ Μητρικοῦ, τὴν Ἰσμαρίδα τῶν ἀρχαίων. Γιὰ λίγα ἀκόμα χιλιόμετρα προχωρᾶς χωρὶς νὰ συναντήσῃς ψυχὴ ζῶσα στὰ παλιὰ τσιφλίκια καὶ στὰ βοσκοτόπια τῶν Σαρακατσαναίων μέχρις ὅτου σὲ πληροφορήσῃ ἡ ἐπιγραφὴ τῆς Ἀρχαιολογικῆς Ὑπηρεσίας ὅτι βρίσκεσαι στὴν Στρύμη. Κι’ ὄσο κατηφορίζεις πρὸς τὴ θάλασσα βλέπεις τὰ κομμάτια τῶν κεραμιδιῶν μέσα στὰ χωράφια καὶ στὸ βάθος τὴ θάλασσα ἀνάμεσα σὲ κομμάτια ξηρᾶς.

Ἀνασκαφὲς στὸ βασίλειο τῶν Ὀδρυσῶν Θρακῶν!

Μικρὸ ὀστέινο ἀγαλματίδιο αὐλητὴ ποὺ φορᾶ μακρὺ πτυχωτὸ χιτῶνα

μὲ σταυρωτὸ ζῶμα καὶ ἰμάτιο

«Η σημερινή Βουλγαρία αποτελεί σχεδόν εξ ολοκλήρου τμήμα της αρχαίας Θράκης. Τα κυριότερα φύλα που την κατοικούσαν κατά την αρχαιότητα ήταν οι Οδρύσοι και οι Τριβαλλοί. Οι Οδρύσοι, που εξαπλώνονταν σε μια μεγάλη έκταση με πυρήνα την κοιλάδα του Έβρου, βρίσκονταν σε άμεση επικοινωνία με τους Έλληνες των αποικιών, τόσο των Αιγαιακών ακτών, όσο και της Προποντίδας και του Ευξείνου Πόντου. Οι σχέσεις τους δεν ήσαν απλά εμπορικές, ούτε περιορίζονται στα -πολύ σημαντικά- ελληνικής προέλευσης ή επιρροής τέχνεργα που φέρνει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη.

Δύο ὀβολοὶ Μεσημβρίας (Ποντική)

     Νόμισμα δύο ὀβολῶν τῆς ἀρχαίας Μεσημβρίας, Θράκη. 400-350 π.Χ.

     Κορινθιακὸ κράνος στὴν ἐμπρόσθια ὅψη

     Mesembria, Thrace. 400-350 BC. AR Diobol,

     Obv: Corinthian helmet facing, N-I below

Μεσημβρία – Μεσημβρία Ζώνη. Τὰ Σαμοθρηίκια τείχεα!

 

     Ἡ Mεσημβρία μνημονεύεται ἀπὸ τὸν Ἡρόδοτο ὡς ἡ δυτικότατη πόλη τῆς Σαμοθρακικῆς Περαίας, τὴν ὁποία διέσχισε τὸ 480 π.X. ἡ στρατιὰ τοῦ Ξέρξη κατὰ τὴν ἐκστρατεία της ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος.

Ὁ ἀρχαῖος Φάγρης…

Ἀττικοὶ μελανόμορφοι κρατῆρες ποὺ βρέθηκαν στὶς ἀνασκαφὲς τοῦ ἀρχαίου Φάγρητα.Ἔχουν ὑψος περίπου 0,50 μ. καὶ χρονολογοῦνται γύρω στὸν 6ο αἰ. π.Χ. (530-520 π.X.). Ἀντλοῦν τὴ θεματογραφία τους ἀπὸ τὴν Ἱλιάδα.

      Ὁ Φάγρης σύμφωνα μὲ τοὺς ἀρχαίους συγγραφεῖς, κυρίως τὸν Ἡρόδοτο καὶ τὸν Θουκυδίδη, εἶναι ἡ σπουδαιότερη πόλη ποὺ ἴδρυσαν οἱ Πίερες ὅταν στὰ μέσα τοῦ 7ου π.X. αἰώνα, πιεσμένοι ἀπὸ τοὺς Mακεδόνες, ἀναγκάστηκαν νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν σημερινὴ Πιερία.
Ἐπέστρεψαν στὴν παλιά τους πατρίδα, τὴ Θράκη καὶ ἐγκαταστάθηκαν ἀνάμεσα στὸν ποταμό Στρυμόνα, τὸ ὄρος Παγγαῖο καὶ τὴ θάλασσα, σὲ μία περιοχὴ ποὺ ἀπ’ αὐτοὺς ὀνομάστηκε Πιερία κοιλάδα.