Ἀνασκαφὴ στὴν Κέα…

Της ΕΒΗΣ ΤΟΥΛΟΥΠΑ

Η Α’ Εφορεία Αρχαιοτήτων είναι υπεύθυνη για την Ακρόπολη, την Αρχαία και τη Ρωμαϊκή Αγορά, τη Βιβλιοθήκη Αδριανού, την Πνύκα, το λόφο του Φιλοπάππου κι ένα μέρος της Πλάκας.

Ο ναός της Αθηνάς βρίσκεται σε ένα αδιατάρακτο από την αρχαιότητα τοπίο με μια μοναδικής ομορφιάς παραλία

Τα χρόνια που ήμουν εγώ προϊσταμένη (δεκαετία του ’80) παρέλαβε και τη νήσο Κέα. Το πράγμα δεν είναι παράλογο εάν σκεφθεί κανείς ότι η Εφορεία Κυκλάδων έχει υπό την προστασία της περίπου 30 νησιά όπου οι μετακινήσεις με πλοία και καΐκια δεν είναι πάντα εύκολες. Η Κέα, το πιο κοντινό στην Αττική νησί, δεν έχει επικοινωνία παρά μόνο από το Λαύριο. Ο κύριος λόγος βέβαια ήταν ότι οι Εφορείες έπρεπε να υπάγονται απ’ ευθείας στο υπουργείο και να μην ελέγχονται από τους νομάρχες, με αποτέλεσμα να απλώνονται σε δύο τουλάχιστον νομούς.

Ἀσκληπιεῖον Ἐπιδαύρου: Ἐκεῖ ὅπου γίνονταν «θαύματα»…

Ομιλία του καθηγητή Βασιλείου Λαμπρινουδάκη στο Μέγαρο Μουσικής

 

 

     Η Ιθμονίκη από την Πελλήνη κοιμήθηκε στο ιερό του Ασκληπιού ζητώντας από το θεό να μείνει έγκυος. Ο Ασκληπιός της είπε, ότι θα εκπληρώσει την επιθυμία της, εκείνη  τον ευχαρίστησε και  φεύγοντας έμεινε πράγματι έγκυος.  Κάποιος είχε έλκος στο στομάχι. Στο όνειρό του μέσα στο Αβατο είδε ότι παρουσιάσθηκε ο θεός και παράγγειλε στους υπηρέτες που τον συνόδευαν να τον πιάσουν ενώ έφευγε έντρομος και να τον δέσουν. Μετά ο Ασκληπιός έσκισε την κοιλιά του, έβγαλε το έλκος και την έραψε. Αυτόματα τα δεσμά του ασθενούς λύθηκαν. Το πρωί βγήκε υγιής και το δάπεδο του Αβάτου  ήταν γεμάτο αίματα. Πρόκειται μήπως  για  μία  πρώιμη χειρουργική επέμβαση από τους υπηρέτες του θεού, τους ιερείς δηλαδή;

Τὰ θαμμένα ἀγάλματα τοῦ πολέμου…

ΑΘΗΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΠΟΛΗΣ. Γράφει ο Κώστας Πασχαλίδης

Επί έξι μήνες πριν από την εισβολή των Γερμανών μια ομάδα από εργάτες και αρχαιολόγους έσκαβε τα δάπεδα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου για να θάψει εκεί ό,τι πολυτιμότερο έχει η Αθήνα: τους κούρους και τις ληκύθους της…

Από την προετοιμασία απόκρυψης των επιτύμβιων γλυπτών του Μουσείου. (Φωτογραφικό Αρχείο Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου).

Την Κυριακή 27 Απριλίου 1941 τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής κατέλαβαν την Αθήνα. Την επομένη, νωρίς το πρωί, οι Γερμανοί αξιωματικοί που ανέβηκαν με φόρα τα μαρμάρινα σκαλιά του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου διαπίστωσαν με έκπληξη ότι παραλάμβαναν ένα κτίριο άδειο. Δεν βρήκαν πουθενά ούτε ίχνος από τα χιλιάδες πολύτιμα εκθέματα που κοσμούσαν το μεγαλύτερο μουσείο της χώρας τα προηγούμενα εξήντα χρόνια της λειτουργίας του. Αντί για αγάλματα, στέκονταν μπροστά τους παγωμένοι και ανέκφραστοι οι λιγοστοί αρχαιολόγοι και οι φύλακες που είχαν βάρδια εκείνη την ώρα. Στις επίμονες ερωτήσεις τους, εκείνοι απάντησαν σιβυλλικά, ότι τα αρχαία είναι εκεί όπου όλοι γνωρίζουν, κάτω από τη γη. Και είναι αλήθεια ότι τα αρχαία είχαν μόλις επιστρέψει ξανά στο χώμα, δηλαδή στη μοναδική κιβωτό του κόσμου στην οποία θα μπορούσαν να παραμείνουν ασφαλή.

Ιατρικά εργαλεία 2.000 χρόνων!

 

 

 

 

 

 

 

 

   Αδιάσειστα τεκμήρια της σημαντικής θέσης που κατείχε η ιατρική επιστήμη από αρχαιοτάτων χρόνων είναι τα πολυάριθμα εργαλεία και φαρμακευτικά σκεύη που χρησιμοποιήθηκαν ευρέως πριν από 2.000 χρόνια και ανακαλύφθηκαν στο βόρειο νεκροταφείο της αρχαίας Δημητριάδας.

Εὒρημα-ἒκπληξη στὴν Τραπεζὰ Αἰγίου…

Ἀρχαῖοι ναοί, ὁ ἓνας πάνω στὸν ἂλλον…

Τα ερείπια του ναού που σήμερα προστατεύονται από στέγαστρο

Αρχαίο  ναό  της Γεωμετρικής  εποχής  έκρυβε  στα θεμέλια  του ο  μεγάλος, αρχαϊκός  ναός του 530-510 π.Χ. της  Τραπεζάς Αιγίου,  που  είχε έρθει στο φως το 2009.  Την  αποκάλυψη  έκανε  ο αρχαιολόγος κ. Ανδρέας Βόρδος κατά τη διάρκεια έρευνας στη θεμελίωση του  πτερού  του  ναού  όπου εντόπισε ένα άλλο  κτίσμα με  ανωδομή από ωμές πλίνθους,  που σώζεται σε  ύψος τεσσάρων  δόμων και θεμέλια από αργολιθοδομή.

Ἡ «Ἀποθήκη τῶν Ἀνταρτῶν» στὰ Λουτρὰ Λουτρακίου Ἀριδαίας…

 

Ένα σύμπλεγμα σπηλαίων αναπτύσσεται κατά μήκος των πρανών του φαραγγιού του Αγίου Νικολάου, στην περιοχή Λουτρών Λουτρακίου του Δήμου Αλμωπίας Πέλλας. Από το 2004 μέχρι σήμερα η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας Σπηλαιολογίας Βόρειας Ελλάδος διενήργησε επιφανειακή έρευνα των εν λόγω σπηλαίων και σε ένα απ’ αυτά, στο σπήλαιο «Αποθήκη Ανταρτών», διανοιγμένο στα βόρεια πρανή, πραγματοποίησε, επίσης, περιορισμένης κλίμακας ανασκαφές. 

Ὁ «Εὐαγγελισμὸς» τοῦ Παρθενῶνα…

Αγγελος χωρίς φτερά αλλά με τα αέρινα πέπλα που έχουν φουσκώσει κατά την προσγείωσή του επί γης. Ανάμεσα σε αυτή τη φιγούρα και στην απέναντι καθιστή μορφή διακρίνεται κάτι σαν κρίνος.

Η 32η μετόπη του Παρθενώνα είναι η μόνη που δεν καταστράφηκε από τους χριστιανούς. Πότε και γιατί αυτό συνέβη, θα είναι το αντικείμενο ερευνητικού προγράμματος Ετσι, έχουμε τη γνωστή μας από τις θρησκευτικές απεικονίσεις εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Μόνο που εδώ έχουμε ένα ανάγλυφο του Φειδία απαράμιλλης τελειότητας, μια μετόπη από τη βορειοδυτική γωνία του Παρθενώνα η οποία αναμένεται να ξαναμπεί σε ένα πρόγραμμα, αλλά αυτή τη φορά για να διασπιστωθεί με τρόπο επιστημονικό και τεκμηριωμένο γιατί η ανάγλυφη αυτή πλάκα του κλασικού ναού ήταν η μόνη που εξαιρέθηκε από το πελέκημα που επιφύλαξαν οι χριστιανοί στις μετόπες του Παρθενώνα.

Κρασὶ Καβάλας 6.500 ἐτῶν…

ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ…

 Οι πιο παλιοί οινοποιοί στην Ευρώπη ζούσαν στο αρχαιότερο χωριό των γεωργοκτηνοτρόφων στη Μακεδονία, έναν προϊστορικό οικισμό στην περιοχή Ντικιλί Τας, μόλις 2 χιλιόμετρα από την αρχαία πόλη των Φιλίππων Καβάλας…

Στον προϊστορικό οικισμό, που ανασκάπτεται στο πλαίσιο ελληνογαλλικής συνεργασίας, βρέθηκαν πρόσφατα μεγάλες ποσότητες από απανθρακωμένες ρώγες πατημένων σταφυλιών, ένδειξη ότι φρέσκα φρούτα είχαν πατηθεί για την εξαγωγή χυμού.

H ιστορία ενός μάχιμου υψηλόβαθμου Μακεδόνα…

ΤΗΣ ΓΙΩΤΑΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

   Το μοναδικό σωζόμενο σιδερένιο ζεύγος περικνημίδων και ο σιδερένιος θώρακας με τη δερμάτινη επένδυση (πανομοιότυπος με εκείνον της Βεργίνας) που εντυπωσιάζει το σύνολο της αριστοτεχνικής κατασκευής, με τις πολλαπλές αρθρώσεις, που αποσκοπούσε στη διευκόλυνση των κινήσεων του έφιππου άνδρα κατά την ώρα της μάχης. Τμήματα από μεγάλη ασπίδα, από τις παραγναθίδες ενός κράνους, δύο αιχμές δοράτων και ένα μαχαίρι. Πρόκειται για τα κτερίσματα που συνόδευαν τον υψηλόβαθμό, γενναίο άντρα στην τελευταία αιώνια κατοικία του, στο μακεδονικό τάφο του 4ου αι. π.Χ., που ήρθε στο φως στον Αγ. Αθανάσιο Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, παρά τις ανασκαφικές εργασίες στην περιοχή εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, ο τάφος παραμένει ακόμα απροσπέλαστος από το κοινό.

Τί «ἀποκαλύπτει» τὸ ψηφιδωτὸ τοῦ Μεγ. Ἀλεξάνδρου…

ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΣ ΝΑΝΟΥ

«Θησαυρό» πληροφοριών έκρυβαν οι φθορές που επέφεραν ο χρόνος και η χρήση πάνω στο περίφημο ψηφιδωτό της Πομπηίας, το οποίο απεικονίζει τον Μεγαλέξανδρο να μάχεται ενάντια στον Δαρείο. Για παράδειγμα, αποκαλύπτουν το δέος με το οποίο αντιμετώπιζαν οι Ρωμαίοι το Μακεδόνα βασιλιά, σε σημείο που πρόσεχαν να μην πατήσουν πάνω στο κεφάλι του!