Ὁ πυγμάχος τοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Μουσείου Ἰωαννίνων…

Γράφει ἡ Ὑπατία Φάκλαρη,  ἀρχαιολόγος

***

Το έτος 1952 ο Δημήτριος Ευαγγελίδης, με τη βοήθεια του επιμελητή αρχαιοτήτων Σωτήρη Δάκαρη, συνεχίζει την ανασκαφή στο μοναδικό για την Ήπειρο πανελλήνιο ιερό της Δωδώνης, κατά την οποία περισυνελέγησαν σημαντικά ευρήματα προϊστορικών και ιστορικών χρόνων.

Oι ανασκαφές επιβεβαίωσαν τη γραπτή παράδοση ότι η λατρεία στη Δωδώνη ανάγεται στη δεύτερη π.Χ. χιλιετία και ότι υπάρχουν πλήθος αναθήματα από την εποχή αυτή, καθώς και θαυμάσια έργα τέχνης γεωμετρικών και αρχαϊκών χρόνων.

Ανάμεσα σε ποικιλία χάλκινων ευρημάτων τα οποία ήρθαν στο φως, και συνιστούν κυρίως αναθήματα των προσκυνητών που συνέρρεαν στο ιερό από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, ξεχωρίζει αγαλμάτιο πύκτη (πυγμάχου), αρχαϊκής περιόδου (550-525 π.Χ.), ύψους 0,072μ., με αριθμό ευρετηρίου Αρχαιολογικού Μουσείου Ιωαννίνων 4915.

Πρόκειται για εξαιρετικό έργο της αρχαίας ελληνικής χαλκουργίας, κατασκευασμένο με την τεχνική της χύτευσης σε τοπικό εργαστήριο ίσως της γειτονικής Αμβρακίας η οποία ως αποικία των Κορινθίων είχε επηρεαστεί από την τέχνη της μητρόπολης και αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα χαλκοτεχνίας.