Κοσμήματα 40.000 ἐτῶν στὸ σπήλαιο Φράγχθι τῆς Ἐρμιονίδας

Το σπήλαιο Φράγχθι στην Ερμιονίδα είναι μία απο τις σημαντικότερες αρχαιολογικές θέσεις των Βαλκανίων. Οι ανασκαφές του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα μεταξύ των ετών 1967-1979 αποκάλυψαν πλούσια αρχαιολογικά κατάλοιπα και ίχνη κατοίκησης από την Ανώτερη Παλαιολιθική –περίοδο που σημαίνει την έλευση του σύγχρονου ανθρώπου (Homo sapiens) στην Ευρώπη και την εξαφάνιση του ανθρώπου του Νεάντερταλ (Homo neandertalensis)– έως και το τέλος της Νεολιθικής περιόδου.

Προηγούμενες χρονολογήσεις τοποθετούσαν τα κατώτερα στρώματα του σπηλαίου περίπου στα 25.000 χρόνια πριν. Τα λίθινα εργαλεία των κατώτερων στρωμάτων δεν θεωρούνταν διαγνωστικά στοιχεία για την ασφαλή καταχώρησή τους σε μια συγκεκριμένη πολιτισμική φάση της Ανώτερης Παλαιολιθικής, και αυτή η γενική εκτίμηση εμπόδιζε ουσιώδεις συγκρίσεις με δυτικοευρωπαϊκά παράλληλα.

Μακεδονία, Πατρίδα τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου (χάρτης)

Macedonia Alexandri Magni patria / [I. Laurenbergio]

Full bibliographic record

Επαναπατρίζονται αρχαιότητες που εκλάπησαν κατά τη Γερμανική Κατοχή

8.000 ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΑΓΓΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ PFAHLBAUMESEUM

   Για την πρόθεσή του να επιστρέψει λεία πολέμου έχει διαβεβαιώσει το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού, το μουσείο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Pfahlbaumeseum, σύμφωνα με έγγραφο του αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού Κώστα Τζαβάρα το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή. Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού, η παράδοση αναμένεται να γίνει εντός του Ιουνίου. Πρόκειται για 8.000 κομμάτια από αγγεία της νεολιθικής εποχής τα οποία προέρχονται από παράνομη ανασκαφή που έγινε το 1941 σε περιοχή κοντά στο Βελεστίνο και τα εξήγαγε παρανόμως στη Γερμανία αρχαιολόγος.

Ἀπόλλων Σαυροκτόνος…

Ὁ Ἀπόλλων Σαυροκτόνος, 350-275 π.Χ., ποὺ ἀποδίδεται στὸν Πραξιτέλη. Μπροῦτζος, χαλκὸς καὶ ψηφιδωτὴ πέτρα. Διαστάσεις 150,00 x 50,30 x 66,80 ἐκ.

«Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Πραξιτέλης ἦταν περισσότερο γνωστὸς γιὰ τὰ μαρμάρινα γλυπτά του, δημιούργησε πολὺ ὄμορφα ἔργα καὶ σὲ χαλκό . Ἒφτιαξε ἕναν νεανικὸ Ἀπόλλωνα ποὺ ὀνομάστηκε Σαυροκτόνος , νὰ ἐνεδρεύῃ μία ὑφέρπουσα σαύρα, μὲ ἓνα βέλος». -Πλίνιος ὁ Πρεσβύτερος, βιβλίο Φυσικῆς Ἱστορίας, 34.69ff, 1ος αἰῶνας μ.Χ.

Βραχογραφίες 5.000 ἐτῶν…

ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΟΥΝ ΠΛΟΙΑ

Μία από τις βραχογραφίες στο Βαθύ Αστυπάλαιας

Ισως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για έναν αιγαιακό πολιτισμό, ήδη από εκείνη την εποχή, όπως εκτιμούν -μιλώντας με φειδώ πάντως- αρχαιολόγοι που ασχολούνται με τις Κυκλάδες.

Βραχογραφίες εκείνης της εποχής, που εντοπίστηκαν στο Βαθύ Αστυπάλαιας, οδηγούν τις σκέψεις των επιστημόνων προς τα εκεί.

Στὰ ἴχνη μίας κοινῆς μητρικῆς παγκόσμιας γλῶσσας…

Τρόμος! Ἄντε πάλι ἀπὸ τὴν ἀρχή!

Γιὰ τὴν Ἰνδοευρωπαϊκὴν κουβέντα… Δὲν τοὺς ἔκατσε…

Λέτε νὰ ἀποφάσισαν νὰ ποῦν τὴν ἀλήθεια;

Μοῦ ἀρέσει αὐτὴ ἡ πρόταση!!! : «Ο καθένας στην Ευρασία μπορεί να αναζητήσει τη γλωσσική γενεαλογία του σε μια ομάδα ή ομάδες ανθρώπων που ζούσαν πριν από περίπου 15.000 χρόνια, πιθανώς στη νότια Ευρώπη, καθώς υποχωρούσαν οι πάγοι»… Χλόη

Οι ευρασιατικές γλώσσες, από την Ιβηρική έως τη Σιβηρία και την Αλάσκα, αποτελούν μια μεγάλη γλωσσική «σούπερ- οικογένεια», η ρίζα της οποίας είναι μια κοινή μητρική γλώσσα, που μιλιόταν από τους κυνηγούς- συλλέκτες, κατά πάσα πιθανότητα στη νότια Ευρώπη και τον Καύκασο, πριν από περίπου 15.000 χρόνια, δηλαδή, καθώς έφθανε στο τέλος της η τελευταία εποχή των πάγων.

Ἡ γυναίκα στὴν ἀρχαία Ἀλίαρτο…

Πάρις Βαρβαρούσης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Η γυναίκα στην Αρχαία Αλίαρτο (σεβασμός, αναγνώριση και εξαιρετική ομορφιά κατά τις πηγές)

Οι πληροφορίες για τη γυναίκα στην αρχαία Αλίαρτο, τη θέση της στην κοινωνική ζωή της πόλης και τον ρόλο που έπαιζε στην οικογένεια προσφέρονται από τις αρχαίες πηγές, τις επιγραφές και τα γυναικεία ειδώλια που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη. Η σύνθεση όλων αυτών των πληροφοριών μας δίνουν μια ζωντανή εικόνα που χαρακτηρίζει ένα υψηλό επίπεδο πολιτισμού. Η γυναίκα δεν κατανοήθηκε ως «κτήμα» των ανδρών, όπως βεβαιώνεται σε άλλες περιοχές, αλλά ως άτομο με επιλογές και πρωτοβουλίες τόσο σε οικογενειακό, όσο και σε πολιτειακό επίπεδο.

Τὸ ὑψηλότερο κτίριο τῆς χώρας ὡς τὴν κατασκευὴ τοῦ Χίλτον ὑπῆρξε τὸ Ἡρώδειο…

Στην εποχή του θεωρούνταν κατασκευαστικό θαύμα – Είχε ξύλινη σκεπή χωρίς στηρίγματα…

Πώς θα φαινόταν άραγε σήμερα στο φεστιβαλικό κοινό του Ηρωδείου αν είχε πάνω από το κεφάλι του μια τεράστια στέγη; Δεν μπορεί να πει κανείς ότι η παρουσία της θα ήταν ευχάριστη, δεδομένων των κλιματικών συνθηκών του αττικού θέρους, στην αρχαιότητα όμως, όχι απλώς υπήρχε στέγη αλλά είχε αποτελέσει και θαύμα της αρχιτεκτονικής.

Φυσικά ήταν ξύλινη και για την κατασκευή της πρέπει να χρησιμοποιήθηκαν περί τις 3.000 δέντρα, μεγάλα ως επί το πλείστον, όπως κέδροι, κυπαρίσσια και λάρικες, ενώ κατεργασμένη η ξυλεία θα πρέπει να ζύγιζε περί τους 750 – 800 τόνους. Και το σημαντικότερο: Δεν είχε καθόλου ενδιάμεσα στηρίγματα!

Ανδρόνικος: «Είχα λοιπόν βρει, τον πρώτο ασύλητο μακεδονικό τάφο!»

   «Πήρα το τσαπάκι της ανασκαφής, που έχω μαζί μου από το 1952, έσκυψα στο λάκκο και άρχισα να σκάβω με πείσμα και αγωνία το χώμα κάτω από το κλειδί της καμάρας. Ολόγυρα ήταν μαζεμένοι οι συνεργάτες μου. (…) Συνέχισα το σκάψιμο και σε λίγο ήμουν βέβαιος. Η πέτρα του δυτικού τοίχου ήταν στη θέση της, απείραχτη, στέρια. (…) -Είναι ασύλητος! Είναι κλειστός! Ήμουν ευτυχισμένος βαθιά. Είχα λοιπόν βρει τον πρώτο ασύλητο μακεδονικό τάφο. 

   Εκείνη τη στιγμή δεν ενδιαφερόμουν για τίποτε άλλο. Εκείνη τη νύχτα -όπως και όλες τις επόμενες- στάθηκε αδύνατο να κοιμηθώ περισσότερο από δυο τρεις ώρες. Γύρω στις 12, τα μεσάνυχτα, πήρα το αυτοκίνητο και πήγα να βεβαιωθώ αν οι φύλακες ήταν στη θέση τους. Το ίδιο έγινε και στις 2 και στις 5 το πρωί. Οπωσδήποτε, συλλογιζόμουν, μέσα στη σαρκοφάγο πρέπει να κρύβεται μια ωραία έκπληξη. Η μόνη δυσκολία που συναντήσαμε ήταν πως την ώρα που ανασηκώναμε το κάλυμμα, είδαμε καθαρά πια το περιεχόμενο και έπρεπε να μπορέσουμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και να συνεχίσουμε τη δουλειά μας, μόλο που τα μάτια μας είχαν θαμπωθεί απ’ αυτό που βλέπαμε και η καρδιά μας πήγαινε να σπάσει από συγκίνηση.

Ἀπόγονοι τῶν Μινωιτῶν οἱ σημερινοὶ Κρῆτες…

Απόγονοι των Μινωιτών είναι οι σημερινοί Κρήτες, όπως προκύπτει από ανάλυση DNA

Λονδίνο

Όταν ο Σερ Άρθουρ Έβανς ανακάλυψε στις αρχές του εικοστού αιώνα τα απομεινάρια του πολιτισμού που ο ίδιος βάφτισε «Μινωικό» έμεινε έκθαμβος. Προσπαθώντας να δώσει μια εξήγηση ως προς την προέλευση ενός τόσο προηγμένου πολιτισμού θεώρησε ότι οι Μινωίτες ήταν απόγονοι των προηγμένων Αιγυπτίων. Η ιδέα του Εβανς παραμένει ακόμη και σήμερα σε ισχύ, αν και κατά καιρούς υπήρξαν και άλλες προτάσεις.

Η τελική απάντηση σε αυτό το αρχαιολογικό ζήτημα δίνεται σήμερα όχι από την αρχαιολογική σκαπάνη, αλλά από τη γενετική. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον καθηγητή Ιατρικής και Επιστημών Γονιδιώματος του Πανεπιστημιου Washington κύριο Γεώργιο Σταματογιαννόπουλο ανέλυσε δείγματα DNA από σκελετούς που βρέθηκαν σε σπηλιά στο οροπέδιο Λασιθίου στην Κρήτη τα οποία συνέκρινε με δείγματα από άλλους 135 σύγχρονους και αρχαίους ανθρώπινους πληθυσμούς.