Ἡ πρώτη ἀκριβὴς μέτρηση ὕψους βουνοῦ, ἔγινε στὴν Ἑλλάδα!

 

Μεταξὺ διαφόρων μετρήσεων ὕψους βουνῶν στὴν ἀρχαιότητα, ἐκείνη ποὺ ξεχωρίζει καὶ ἐκπλήσσει γιὰ τὴν ἀκρίβειά της εἶναι ἡ ὑψομέτρηση κορυφῆς τοῦ Δυτικοῦ Ὀλύμπου, πιθανότατα τῆς κορυφῆς μὲ τὴν ὀνομασία Φλάμπουρο, ἀπὸ τὸν Ξεναγόρα.

   Ὡς ἱστορικὴ πηγή ἔχουμε τὸν Πλούταρχο, ὁ ὁποῖος στὸ ἔργο του Βίοι Παράλληλοι ἀναφέρει ὅτι ἡ μέτρηση τοῦ Ξεναγόρα περιγράφεται λεκτικά σὲ ἐπιγραφὴ ποὺ ὑπῆρχε στὸ ἱερὸ τοῦ Πυθίου Ἀπόλλωνα, στὸ ἀρχαῖο Πύθιο Ἐλασσόνας. Ὁ ναὸς τοῦ Ἀπόλλωνα ἔχει ἀποκαλυφτεῖ τὰ τελευταῖα χρόνια μὲ ἀρκετὰ εὐρήματα ποὺ τεκμηριώνουν τὴν ἱστορία τῆς περιοχῆς.

Μεσαιωνικὰ βιτρὸ στὸν Ἄρη!

Τα αληθινά χρώματα του πλανήτη Αρη θα αποκαλύψει κάμερα, φτιαγμένη με τη μεσαιωνική τεχνολογία των βιτρό. Νανοτεχνολογία διέθεταν όμως τόσο οι αρχαίοι Ελληνες όσο και οι Ρωμαίοι…

Το κύπελλο του Λυκούργου είναι πράσινο και αδιαφανές όταν το κοιτάζει κάποιος σε φυσικό φως αλλά γίνεται κόκκινο και ημιδιάφανο όταν το φως πέφτει από πίσω του

Αιώνες πριν από την έλευση των υπερσύγχρονων ηλεκτρονικών μικροσκοπίων και της νανοτεχνολογίας οι άνθρωποι ήξεραν να αναπτύσσουν νανοϋλικά. Βεβαίως δεν διέθεταν τα μέσα για να γνωρίζουν τις «μικροσκοπικές» ιδιότητες των δημιουργημάτων τους, είχαν όμως αυτό που λέμε «μάτι»: ήξεραν να ξεχωρίζουν την υψηλή ποιότητα και διέθεταν – ή φρόντιζαν να αποκτήσουν – την απαραίτητη τεχνογνωσία ώστε να την εξασφαλίσουν. Αυτό το μαρτυρούν τα υλικά που μας έχουν κληροδοτήσει και τα οποία παραμένουν αξεπέραστα. Ορισμένα από αυτά είναι αδύνατον να τα μιμηθούμε ακόμη και με τις σημερινές προωθημένες γνώσεις μας, ενώ άλλα χρησιμοποιούνται από τους ειδικούς ως πηγή έμπνευσης για την ανάπτυξη υλικών και μηχανημάτων της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας.

Σκαθάρια ἀποκάλυψαν πότε ἔγινε ἡ ἔκρηξη στὴ Σαντορίνη…

Η μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη που σημειώθηκε στη Σαντορίνη γύρω στο 1600 π.Χ. συνέβη νωρίς το καλοκαίρι…

Η έκρηξη σημειώθηκε ανάμεσα στον Ιούνιο και στις αρχές Ιουλίου, σύμφωνα με νέα μελέτη

Με τα στοιχεία που είχαν στη διάθεσή τους, οι επιστήμονες είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ηφαίστειο εξερράγη κάποια χρονιά ανάμεσα στο 1627 και το 1600 π.Χ. Παρέμενε όμως άλυτο ένα σημαντικό ερώτημα: και ποια ήταν η εποχή του χρόνου; Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Naturwissenschaften», η Εύα Παναγιωτακοπούλου και η ομάδα της υποστηρίζουν τώρα ότι, με βάση τα κατάλοιπα εντόμων σε δοχείο που περιείχε μοσχομπίζελα και βρέθηκε στο Ακρωτήρι, η έκρηξη σημειώθηκε κάποια στιγμή ανάμεσα στον Ιούνιο και στις αρχές Ιουλίου.

Σπήλαιο Ἁγίου Γεωργίου, στὸ Κιλκίς…

Τὸ σπήλαιο εἶναι γνωστὸ στοὺς ντόπιους καὶ  ὡς «Τοῦ Μπουλασίκη ἡ τρύπα» ἢ «Οἱ 40 κάμαρες»…

Τὸ σπήλαιο τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἀνακαλύφθηκε τυχαῖα τὸ 1925, ἀπὸ τὸν λατόμο Γεώργιο Παυλίδη. Ἀφαιροῦσε πέτρα καὶ μὲ τὴν ἀνατίναξη ποὺ ἔκανε βρέθηκε ἡ σχισμὴ τοῦ σπηλαίου.

«Τὸ σπήλαιο τοῦ Ἁγίου Γεωργίου βρίσκεται στοὺς νοτιοδυτικοὺς πρόποδες τοῦ ὁμώνυμου λόφου, στὴν περιφέρεια τῆς πόλεως τοῦ Κιλκίς.  Εἶναι διώροφο, κι αὐτὸ ποὺ τὸ κάνει νὰ ξεχωρίζῃ εἶναι τὰ πέτρινα κοράλλια. «Ὅλος ὁ δεύτερος ὄροφος εἶναι γεμάτος ἀπὸ κοράλλια. Πῶς εἶναι τὰ κοράλλια στὴ θάλασσα κολλημένα στὰ βράχια, ἔτσι εἶναι καὶ σὲ ἑμᾶς ἐδῶ. Ἡ ἡλικία τοῦ λόφου ὅπου βρίσκεται τὸ σπήλαιο εἶναι περίπου 235 ἑκατομμυρίων χρόνων. Τὴν ἀκριβὴ ἡλικία ὅμως τοῦ σπηλαίου δὲν τὴ γνωρίζουμε, ἀλλὰ τὴν τοποθετούμε στὰ 800.000 μὲ ἕνα ἑκατομμύριο χρόνια. Μέσα ὑπάρχουν ἕξι θάλαμοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι. Ἔχει σταθερὴ θερμοκρασία 15-17 βαθμῶν Κελσίου, ἡ ὑγρασία του εἶναι 95% καὶ ἔχει ἔκταση 1.000 τετραγωνικὰ μέτρα. Στὴν ξενάγηση ποὺ κάνω στοὺς ἐπισκέπτες, τοὺς ἐξηγῶ τὴ δημιουργία τοῦ σπηλαίου, τὸν διάκοσμο καὶ πῶς δημιουργοῦνται τὰ κοράλλια», διευκρινίζει ὁ κ. Μακρίδης, ἡ ψυχὴ τοῦ σπηλαίου.

Ὅταν ἡ Τέχνη διδάσκει…

Τράβηξαν ὅλα τὰ βλέμματα πάνω τους· ἡ φυσικότητα καὶ ἡ ὀμορφιά τους, δόξασαν θεοὺς καὶ ἀνθρώπους,  ὕμνησαν τὸν πόλεμο, τὸν ἔρωτα καὶ τὸ κάλλος. Ἕλληνες τὰ λάξευσαν, σὲ ἑλληνίδα πέτρα…

Ἦταν τὸ ἔτος 1887, ὅταν ὁ δόκτωρ Hasse, ἀνακάλυψε τὶς διαφορὲς ποὺ ὑπάρχουν μεταξὺ τοῦ ἀριστεροῦ καὶ δεξιοῦ μέρους τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου, παρατηρῶντας τὴν Ἀφροδίτη τῆς Μήλου…

Ἀπόγονοι τῶν Μινωιτῶν οἱ σημερινοὶ Κρῆτες…

Απόγονοι των Μινωιτών είναι οι σημερινοί Κρήτες, όπως προκύπτει από ανάλυση DNA

Λονδίνο

Όταν ο Σερ Άρθουρ Έβανς ανακάλυψε στις αρχές του εικοστού αιώνα τα απομεινάρια του πολιτισμού που ο ίδιος βάφτισε «Μινωικό» έμεινε έκθαμβος. Προσπαθώντας να δώσει μια εξήγηση ως προς την προέλευση ενός τόσο προηγμένου πολιτισμού θεώρησε ότι οι Μινωίτες ήταν απόγονοι των προηγμένων Αιγυπτίων. Η ιδέα του Εβανς παραμένει ακόμη και σήμερα σε ισχύ, αν και κατά καιρούς υπήρξαν και άλλες προτάσεις.

Η τελική απάντηση σε αυτό το αρχαιολογικό ζήτημα δίνεται σήμερα όχι από την αρχαιολογική σκαπάνη, αλλά από τη γενετική. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον καθηγητή Ιατρικής και Επιστημών Γονιδιώματος του Πανεπιστημιου Washington κύριο Γεώργιο Σταματογιαννόπουλο ανέλυσε δείγματα DNA από σκελετούς που βρέθηκαν σε σπηλιά στο οροπέδιο Λασιθίου στην Κρήτη τα οποία συνέκρινε με δείγματα από άλλους 135 σύγχρονους και αρχαίους ανθρώπινους πληθυσμούς.

Μεγάλοι σεισμοὶ κατέστρεψαν τὶς Μυκῆνες…

Πώς έπεσαν τα Κυκλώπεια Τείχη

Ισχυροί σεισμοί κατέστρεψαν τα μεγάλα ανάκτορα του μυκηναϊκού κόσμου στην Πελοπόννησο (Μυκήνες, Τύρινθα, Μιδέα) όπως προτείνει νέα έρευνα, που διεξάγεται από έναν γερμανό σεισμολόγο και μία ελληνίδα αρχαιολόγο. Δεν ήταν δηλαδή αιτία η -αμφισβητούμενη ούτως ή άλλως- Κάθοδος των Δωριέων που μαθαίναμε στο σχολείο ούτε εξεγέρσεις κοινωνικών ομάδων όπως έχει επίσης ειπωθεί ή ακόμη αλλαγές στο κλίμα που κατέστρεψαν τις καλλιέργειες. Τον 12ο π. Χ. αιώνα όντως οι Μυκήνες και η Τύρινθα καταστράφηκαν. Αλλά ο σεισμολόγος κ. Κλάους Χίνζεν από την Κολωνία κι η έφορος Προϊστορικών Κλασικών Αρχαιοτήτων Αργολίδας κυρία Αλκηστις Παπαδημητρίου μελετώντας τα σεισμολογικά στοιχεία της Τίρυνθας υποπτεύονται ήδη την πραγματική αιτία.

Τὰ ἀπολιθώματα ποὺ ταξιδεύουν στὸ Σύμπαν…

Τα απολιθωμένα φύκια που βρέθηκαν, παρόμοια με εξαφανισμένο είδος φυκιών της Γης, ενδέχεται να αποτελούν απόδειξη για τη θεωρία της πανσπερμίας, ισχυρίζεται ομάδα αστροβιολόγων…

Στις 29 Δεκεμβρίου 2012, μία πύρινη σφαίρα φώτισε τον ουρανό πάνω από την επαρχία Πολοναρούα της Σρι Λάνκα. Καυτά θραύσματα έπεσαν σαν βροχή στο έδαφος, με τους αυτόπτες μάρτυρες να αναφέρουν έντονη οσμή πίσσας ή ασφάλτου.

ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΘΡΑΥΣΜΑΤΩΝ ΜΕΤΕΩΡΙΤΗ, ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΣΤΗ ΣΡΙ ΛΑΝΚΑ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ

Μέσα στις επόμενες μέρες, η τοπική αστυνομία συνέλεξε δείγματα από τα θραύσματα, τα οποία έστειλε στο Ιατρικό Ερευνητικό Ινστιτούτο της Σρι Λάνκα στο Κολόμπο. Αφού παρατηρήθηκαν παράξενα χαρακτηριστικά στο εσωτερικό τους, τα πετρώματα στάλθηκαν για επιπλέον ανάλυση σε ομάδα αστροβιολόγων του Πανεπιστημίου Κάρντιφ στη Μ. Βρετανία.

Ἀρχαῖο θέατρο Ἐπιδαύρου: Πρῶτο στὴν ἀκουστικὴ καὶ μὲ τὴ βούλα…

Ελαβε άριστα μετά από μετρήσεις ομάδων ερευνητών…

Τέλεια προσαρμοσμένη και κατάλληλη για  την  υποστήριξη της ομιλίας σε παραστάσεις αρχαίου δράματος  είναι η ακουστική του θεάτρου της Επιδαύρου. Κάτι  το  οποίο γνωρίζαμε  ασφαλώς,  μόνον  που τώρα  αποδεικνύεται και  με σύγχρονες  ακουστικές  μετρήσεις και μάλιστα από ξεχωριστές ομάδες ερευνητών. Τα  αποτελέσματα αναφέρονται στο τελευταίο τεύχος  (Ιανουάριος -Φεβρουάριος 2013)  του Acta Acustica united with Acustica, που είναι το  επίσημο επιστημονικό περιοδικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης Ακουστικής (European Acoustics Association),  όπου  παρουσιάζεται  ένα  ειδικό αφιέρωμα για την ακουστική των αρχαίων θεάτρων.  Συγκριμένα  μάλιστα τα  επιστημονικά αυτά άρθρα επιλέχθηκαν από εργασίες που   είχαν παρουσιασθεί  στο  1ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Ακουστικής Αρχαίων Θεάτρων,  που  είχε  πραγματοποιηθεί στο Πανεπιστήμιο Πατρών τον Σεπτέμβριο του 2011.

Τὸ «Facebook» τῶν Ἀρχαίων…

Τα σκουπίδια μέσα στα μπάζα της αρχαίας Οξυρρύγχου αποδείχθηκαν θησαυρός. Με τη βοήθεια διαστημικής τεχνολογίας οι ερευνητές αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της αρχαίας ζωής, από τον μουσικό κώδικα του Πλάτωνα και ποιήματα της Σαπφούς ως τα κόλπα των εμπόρων της εποχής…

Σαν βγεις στη δημοσιά που ακολουθεί τον Νείλο από τη Μεσόγειο ως την Αιθιοπία, στα περίπου 300 χιλιόμετρα από την Αλεξάνδρεια και στα 160 από το Κάιρο συναντάς την Μπανιάσα (elΒahnasa). Το τωρινό της χάλι δεν μαρτυρεί ότι κάποτε υπήρξε αστραφτερή μεγαλούπολη, η τρίτη σε μέγεθος πόλη της Αιγύπτου των Πτολεμαίων, πατρίδα του σοφιστή Αθηναίου. Οχι, στην Οξύρρυγχο- όπως τότε λεγότανδεν λατρεύουν πια το ομώνυμο ψάρι ως ενσάρκωση της θεάς Αθώρ. Μετά την εισβολή των Αράβων στην Αίγυπτο (το 641 μ.Χ.) η πόλη έφθινε, το αρδευτικό κανάλι της βούλωσε και οι κάτοικοι την εγκατέλειψαν. Οταν, πολύ αργότερα, άρχισε να ξαναμαζεύει εποικιστές, αυτοί έχτισαν πάνω στην παλιά πόλη, σκεπάζοντας ναούς αφιερωμένους στον Αμμωνα-Δία, στον Σέραπη, στην Ηρα-Ισιδα, στον Οσιρη, στον Αταργάτη, στον Διόνυσο, στον Ερμή και στον Απόλλωνα.