Δῆλος: τοῦ Ἑκηβόλου γενέτειρα (2ον μέρος)…
7 Αυγούστου, 2013 Σχολιάστε
Δῆλος 1829. Ἀπὸ τὴν ἐπίσκεψη τῶν μελῶν τῆς Expédition Scientifique de Morée στὸ Ἱερὸ Νησί
«…Ἐάν λοιπὸν πάρα πολλὰ τραγούδια σὲ περιτριγυρίζουν,
μὲ ποιό ἀπ΄ αὐτὰ νὰ συνδέσῳ ἐσένα;
ποιό σοῦ εἶναι εὐχάριστο νὰ άκούσῃς;
Δέν εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ μεγάλος θεὸς (Ποσειδῶν)
κτυπῶν πρωτίστως τὰ βουνὰ μὲ ξίφος, ποὺ εἶχε τρεῖς ἀκίδας,
τὸ ὁποῖον κατεσκεύασαν δι΄ αὐτόν οἱ Τελχῖνες,
παρεσκεύαζε τὰ θαλάσσια νησιά;
καὶ ὅτι ὅλα τὰ νησιὰ τὰ μετεκίνησε ἀπὸ κάτω ἀπὸ τὰ τελευταῖα
καὶ τὰ ἐκύλισε μέσα εἰς τὴν θάλασσαν;
καὶ ἄλλα μὲν ἀπ΄ αὐτὰ ἐστερέωσε ἐκ θεμελίων κατὰ βάθος,
διὰ νὰ λησμονήσουν τὴν ἤπειρον (τὴν ξηράν)
ἐσένα ὅμως δὲν σὲ ἐπίεσεν ἡ ἀνάγκη (νὰ μένῃς ἀμετακίνητος),
ἀλλ΄ ἔπλεες ἐλεύθερα ἐπάνω εἰς τὰ πελάγη
καὶ τὸ ὄνομά σου κατὰ τὴν παλαιὰν ἐποχὴν, ἧτο τὸ Ἀστερία,
διότι ἐπήδησες ἀπὸ τὸν οὐρανὸν ἕνα βαθὺ χανδάκι,
διὰ νὰ ἀποφύγῃς τὸν γάμον μὲ τὸν Δία, καὶ ἧσο ὅμοια μὲ ἄστρο,
Τότε βέβαια δὲν εἶχε σμίξει μαζί σου ἀκόμη ἡ χρυσὴ Λητώ,
τότε ἧσο ἀκόμη ἡ Ἀστερία, καὶ δὲν εἶχες πάρει ἀκόμη τὸ ὄνομα Δῆλος…»
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν Ὕμνον πρὸς τὴν Δῆλον, τοῦ Καλλιμάχου
Ἡ παλιὰ μικρὴ Ἀστερία, ποὺ παράδερνε στὰ κύματα, γίνεται Δῆλος (φανερὴ) καὶ στερεώνεται σὲ γερὲς κολῶνες στὸ βυθὸ τῆς θάλασσας καὶ ἡ εὔνοια τοῦ Θεοῦ Ἀπόλλωνος θὰ τὴν μετατρέψῃ σὲ Ἱερὴ…
Ἀνιχνευτές 