Ρόδος: Ἡ Ἀκρόπολη τῆς Λίνδου!

Ἄποψη τῆς Ἀκροπόλεως ἀπὸ τὴν παλαιὰ πόλη

     Ἐντύπωση προκαλεῖ ἡ ἄγρια ὀμορφιὰ τοῦ ἀπόκρημνου βράχου, τοῦ περιτριγυρισμένου ἀπὸ τὸ μεσαιωνικὸ κάστρο, ποὺ ζηλότυπα κρύβει  πίσω ἀπὸ τοὺς πύργους καὶ τοὺς φαρδεῖς τοίχους του, τὴν ὀμορφιὰ τῶν ἀρχαίων μνημείων. Σήμερα ἡ ἀκρόπολη τῆς Λίνδου δέν εἶναι περιτριγυρισμένη ἀπὸ τὸ ἱερό ἄλσος ποὺ μὲ ἄπειρη φροντίδα οἱ εὐλαβεῖς Λίνδιοι διατηροῦσαν καί ποὺ ὁ Ἀγλώχορτος, ἱερεῦς τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς ( 3ο μὲ 4ο αἰ. μ.Χ.), μὲ ὑπερηφάνεια ἀναφέρει, σὲ διάφορες ἐπιγραφές, τοὺς κόπους ποὺ κατέβαλλε γιὰ τὴν διατήρηση τοῦ πανάρχαιου ἄλσους.

    Κατακόρυφα πάνω ἀπὸ τὴν ἐπιφάνεια τῆς θάλασσας, ὑψώνεται ὁ γιγάντιος βράχος ὕψους 116 μέτρων. Στὴν τριγωνικὴ κορυφὴ τοῦ πέτρινου γίγαντα, οἱ ἀρχαῖοι Λίνδιοι λάτρευαν τὴν προστάτιδα θεά τους, τὴ Λίνδια Ἀθηνᾶ. Ὁ ἐπιβλητικὸς ναὸς τῆς θεᾶς, δίνει τὸ μέτρο τῆς εὐσέβειας, τὸν πλοῦτο καὶ  τὴ δύναμη τῶν κατοίκων τῆς ἀρχαίας πόλης.

Πρὶν τὴν εἴσοδο τῆς Ἀκροπόλεως. Διακρίνονται τὰ μεσαιωνικὰ τείχη

     Πανάρχαια ἦταν ἡ λατρεία κάποιας προϊστορικῆς Θεᾶς πάνω στὸ βράχο. Οἱ Ἀχαιοὶ πρῶτα καὶ οἱ Δωριεῖς ἀργότερα, ταύτισαν τὴ θεότητα αὐτὴ μὲ τὴ Θεὰ Ἀθηνᾶ. Ὁ Πίνδαρος διηγεῖται πῶς τὸ ἱερὸ ἰδρύθηκε ἀπὸ τοὺς Ἡλιάδες, ἄμεσους ἀπογόνους τοῦ Θεοῦ Ἡλίου καὶ ἐξηγεῖ καὶ τὴ μὴ ὕπαρξη βωμοῦ. Πράγματι, στὴν Λίνδια Ἀθηνᾶ δὲν πρόσφεραν θυσίες πάνω σὲ φωτιά, ἀλλὰ τὴς πρόσφεραν καρποὺς καὶ γεννήματα τῆς γῆς ποὺ δὲν χρειαζόταν νὰ τὰ κάψουν. Ὁ Πίνδαρος τὰ ὀνομάζει «Ἄπυρα ἱερά». Δὲν εἶναι μόνο ὁ μύθος τῶν Ἡλιάδων ποὺ ἀναφέρεται στὴν ἴδρυση τοῦ ἱεροῦ· ἀναφέρεται καὶ ὁ Δαναὸς ὡς ἰδρυτὴς τοῦ ναοῦ.

Στὸ ἐσωτερικὸ τῆς Ἀκροπόλεως. Ἡ θέα.

     Ὁ δωρικὸς ναὸς τῆς Θεᾶς Ἀθηνᾶς ποὺ σώζεται σήμερα, χτίστηκε γύρω στὸ 330 π.Χ. σ’ ἓνα ψηλὸ νοτιοδυτικὸ σημεῖο αὐτῆς τῆς ἀκροπόλεως. Τὸ μῆκος τοῦ ναοῦ εἶναι 22,40 μ. καὶ τὸ πλάτος του 7,20 μ. Κάποια στιγμὴ μετὰ τὴν ἀνέγερση τοῦ νέου ναοῦ, μάλλον κατὰ τὸν 2ο αἰ. π.Χ., τὸ ἐπιβλητικὸ περιβάλλον του ἐνισχύθηκε μὲ μία ἀρχιτεκτονικὴ διαμόρφωση στὴν ἀκρόπολη, ἡ ὁποία ἔκρυβε τὸ ναὸ στὴν κορυφὴ ἀπὸ τὴν ἄμεση θέα καὶ ὑποχρέωνε τὸν ἐπισκέπτη νὰ ἀνεβῇ μία σειρὰ ἀπὸ σκάλες καὶ νὰ περάσῃ μέσα ἀπὸ διάφορες πύλες πρὶν τοῦ «ἀποκαλυφθῇ» ἡ τελικὴ θέα.

    Σκαρφαλώνοντας ὁ ἐπισκέπτης στὴν ἀκρόπολη, πρῶτα συναντοῦσε μία μεγάλη δωρικὴ στοὰ μὲ πτέρυγες (87 μ. μῆκος). Περνῶντας ἀπὸ τὸ κέντρο τῆς στοᾶς ἀνέβαινε μία πλατιὰ σκάλα μέχρι τὰ προπύλαια, ποὺ ἐξωτερικά, πρὸς τὴ μεριὰ τῆς σκάλας, εἶχαν τὴ μορφὴ μικρότερης δωρικῆς στοᾶς μὲ πτέρυγες, ἐνῶ ἐσωτερικὰ, ἀφοῦ περνοῦσε κανεῖς μέσα ἀπὸ τὶς πόρτες της, εἶχαν τὴ μορφὴ περίστυλης αὐλῆς μπροστὰ ἀπὸ τὸ ναό. Ἔτσι ὁ ἀρχιτεκτονικὸς σχεδιασμὸς χρησιμοποιεῖτο γιὰ τὴ δημιουργία μίας σειρᾶς θεατρικῶν σκηνικῶν, ποὺ γρήγορα ὁδηγοῦσαν σὲ δραματικὴ κορύφωση.

Ἡ ροδία τριήρης ποὺ εἶναι ἀνάγλυφη σὲ βράχο στοὺς πρόποδες τῆς ἀκροπόλεως (180 π.Χ.)

     Ἐπίσης στὸ χῶρο σώζονται ἐρείπια ἑνὸς ρωμαϊκοῦ ναοῦ ἀφιερωμένου πιθανὸν στὸν Διοκλητιανό (300 μ.Χ.). Ἀπὸ τοὺς Ἰωαννίτες διασώζεται τὸ Κάστρο τους, ποὺ χτίστηκε λίγο πρὶν τὸ 1317 (ἄγνωστο πότε ἀκριβῶς) ἀλλὰ εἶναι γνωστὸν ὅτι οἰκοδομήθηκε πάνω σὲ ἀρχαιότερο βυζαντινὸ οἰκοδόμημα. Ἀπὸ τὰ βυζαντινὰ χρόνια ἐνδιαφέρον παρουσιάζει ἡ ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη, 13ου ἢ 14ου αἰ., ἡ ὁποία οἰκοδομήθηκε στὰ ἐρείπια παλαιότερης ἐκκλησίας ἡ ὁποία βάσει ὑπολογισμῶν χτίστηκε ἐκεῖ  γύρω στὸ 500 μ.Χ. Στὴν περιοχὴ αὐτή γυρίστηκαν μερικὲς σκηνὲς ἀπὸ τὴν ταινία «Τὰ κανόνια τοῦ Ναβαρόνε».

Βιβλιογραφία

«Η ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ», τοῦ καθ. J.J. Pollitt, ἐκδ. ΔΗΜ. ΠΑΠΑΔΗΜΑ, Ἀθήνα 1994.

Φωτογραφίες ©Χλόη

Σύντομος σύνδεσμος -shortlink- ἄρθρου: http://wp.me/p2VN9U-Fb